Auteur: VriendenRTS

Bijzondere schenking boeken aan het RTS: laatste deel van bibliotheek ds. J.R. Wiskerke

Het RTS is dankbaar voor een bijzondere schenking boeken die we in 2022 ontvingen. Een aantal maanden voor haar overlijden op bijna 102-jarige leeftijd schonk mevrouw Wiskerke ons het laatste deel van de bibliotheek van haar man, de in 1968 overleden ds. Jelier Reinier Wiskerke. De overdracht van deze bijzondere collectie werd officieel bekrachtigd met een overeenkomst tussen mevrouw Wiskerke en het RTS.

De collectie herbergt waardevolle theologische werken en literaire schatten. Deze schenking draagt niet alleen bij aan de verrijking van de bibliotheek van het RTS, maar ook aan het behoud en de verspreiding van theologische kennis.

Het RTS is diep dankbaar voor deze schenking en is vastberaden om de boeken met zorg te bewaren en toegankelijk te maken voor de generaties theologiestudenten die nog zullen komen.

De Vrienden van het Reformatorisch Theologisch Seminarie (RTS) Heidelberg hebben een vernieuwde website gelanceerd. Hiermee willen de Vrienden van het RTS nog beter informeren over het werk ter ondersteuning van het seminarie. Het RTS zet zich in voor Gereformeerd Bijbelonderwijs in Duitsland, een land waar kerken leeglopen en bijbelgetrouwe prediking steeds schaarser wordt.

Op de nieuwe website kunnen bezoekers ontdekken hoe het RTS Duitstalige studenten uit verschillende landen opleidt tot Gereformeerd predikant. Dit intensieve werk gebeurt zonder overheidssteun, waardoor financiële zorgen groot zijn. Toch blijven docenten en studenten, in afhankelijkheid van God, met toewijding werken aan de verspreiding van het Evangelie. Bezoekers kunnen zich via de website aanmelden voor een nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen.

De Vrienden van het RTS hopen dat de vernieuwde website niet alleen informeert, maar ook inspireert tot gebed en steun. Bestuursleden staan klaar om meer te vertellen over het werk van het RTS en hoe de Vriendenstichting daarbij helpt.

– Florian Fischer over zijn studie aan het RTS Heidelberg

Heidelberg – Florian Fischer, een 37-jarige student aan het Reformatorisch Theologisch Seminarie (RTS) Heidelberg, leeft met een diepe dankbaarheid voor de genade van God in zijn leven. Als voormalig ongelovige vond hij in 2014 het geloof in de Heere Jezus. Inmiddels combineert hij zijn dagelijkse verantwoordelijkheden met een intensieve studie om zich voor te bereiden op een plek in Gods Koninkrijk.

Een nieuw begin

“Ik geloof sinds december 2014 in de Heere Jezus,” vertelt Florian, die met zijn vrouw en twee kinderen in het Westerwald woont, een gebied tussen Keulen en Frankfurt. “Ik kom niet uit een christelijk gezin en ben de Heere oneindig dankbaar voor zijn genade.” Vanuit zijn groeiende geloof ontstond bij Florian een verlangen om de Bijbel dieper te bestuderen.

De weg naar het RTS

Zijn interesse in Bijbeluitleg leidde Florian naar het RTS. “Twee jaar geleden las ik de Institutie van Calvijn, en mijn belangstelling voor kerkgeschiedenis werd gewekt. Bij een bezoek aan de SERK ontmoette ik dr. Victor d’Assonville, en zo leidde het ene tot het andere.” Een van de grote voordelen van het RTS is volgens Florian de studeerbaarheid: “De studiebelasting is, ondanks de dagelijkse uitdagingen, goed te doen. De docenten hebben veel begrip voor de situatie van de studenten.”

Dagelijkse uitdagingen

Florian’s leven is intensief. Met een fulltime baan en twee jonge kinderen – van 2 en 6 jaar – is het vaak lastig om tijd te vinden voor zijn studie. “Overdag lukt leren meestal niet, dus gebruik ik de avonden om te studeren.” Toch houdt hij vol. De colleges volgt hij waar mogelijk fysiek, ondanks de 200 kilometer reisafstand. “Tot nu toe is dat bijna altijd gelukt.”

De uitdaging van oude talen

Het eerste semester heeft Florian inmiddels afgerond, en hij staat aan de vooravond van het tweede. Zijn focus ligt nu op het behalen van de toets ethiek. Maar er wacht meer: “Sinds een jaar leer ik Grieks met hulp van Yoshio Ozawa. Als ik dat gehaald heb, staan Hebreeuws en Latijn op de planning. Die oude talen zijn een grote uitdaging, maar ook een wonderlijke mogelijkheid om dieper in Gods Woord te dringen.”

Een roeping in Gods Koninkrijk

Wat Florian’s uiteindelijke doel is? “Mijn grootste wens is om dominee of ouderling in een kerk te worden en Gods Woord naar waarheid te verkondigen. Als dat betekent dat ik naar het buitenland moet vertrekken, zou dat geen bezwaar zijn.”

Met zijn toewijding en het onderwijs van het RTS zet Florian stappen in vertrouwen op God, gedreven door een diep verlangen om een rol te spelen in de opbouw van Zijn Koninkrijk.

Duitsland smacht naar het evangelie

Meestal stuit je op grote verbazing als je in Nederland vermeldt dat Duitsland een zendingsveld is. Duitsland? Het land van de Hervorming? Het land van Luther en Melanchthon en Bach? In dit eerste artikel van deze serie over Europa als zendingsveld (Die Kerkblad juni 2023) wordt een aantal
statistieken gegeven om de benarde situatie van geloof en kerkzijn te illustreren in Duitsland, en het feit dat de christenen voor het eerst sinds de middeleeuwen een minderheid onder de Duitsers zijn geworden. In dit artikel wordt nu verder aan de hand van getuigenissen van sommigen van onze theologische studenten nog meer persoonlijke kleur aan de alarmerende situatie in Duitsland
toegekend.

Het Oost-Duitse, marxistische atheïsme – iets uit het verleden?

Het naïeve idee dat communisme met de val van de Berlijnse Muur in 1989 en de ineenstorting van de Sovjet Unie iets uit het verleden was, is keer op keer, zelfs tientallen jaren later, verkeerd gebleken. In de samenlevingen van Midden- en Oost-Europa wordt het steeds duidelijker dat de marxistische – uitgesproken anti-Bijbels en anti- Christus – ideologie, het christelijke geloof probeert te vervangen, en opkomende generaties beïnvloeden. Ook wij bij de RTS Heidelberg worden ermee geconfronteerd. We hebben immers al sinds onze oprichting een paar theologische studenten gehad afkomstig uit het voormalige Oost-Duitsland. Aan de hand van enkele getuigenissen van oud- en huidige studenten wordt hier iets van verteld.

“Elk geloof in een God is naïef, dwaas en dom”

In Zuid-Afrika is dit niet helemaal onbekend, maar het is wel een uitzondering als iemand gereformeerde theologie bestudeerd zonder dat hij daar als kind of jongere ooit aan blootgesteld is. Een van onze huidige studenten is echter zo iemand. Hij vertelt dat hij in een ‘atheïstisch ouderlijk huis’ is opgegroeid als resultaat van de marxistische Oost-Duitse dictatuur en diens invloed op zijn ouders. Het waren juist zijn ouders die hem van kinds af aan hebben opgevoed met de indruk dat ‘elk geloof in een of andere God… naïef, dwaas en dom” is. Toen hij als jongeman echter het meisje ontmoette met wie hij later zou trouwen, heeft zij niet alleen vanaf het begin het evangelie met hem gedeeld vanaf hun eerste ontmoeting, maar dit heeft er bij hem toe geleid dat hij de hele Schrift door ging lezen. Vooral 1 Samuël 8:7 greep hem aan, zegt hij. Er staat namelijk: Maar de Heere zij tegen Samuel: Geef gehoor aan de stem van het volk in alles wat zij tegen u zeggen; want zij hebben ú niet verworpen, maar Mij hebben zij verworpen, dat ik geen Koning over hen zou zijn. De ene stap volgde op de andere. Door zijn Geest en Woord heeft de Heere deze jongeman tot het geloof geleid, hij kon zijn ellende (zonden) erkennen en belijden, toevlucht nemen tot Christus en werd gedoopt. Samen met zijn toekomstige vrouw zijn zij lid van een evangelikale gemeente geworden en zijn ze ook getrouwd. Door zelfstudie en veel leeswerk is hij al hoe meer geïnteresseerd geraakt in de gereformeerde belijdenis. Zijn vragen over Schrift en belijdenis konden echter niet worden beantwoord.
Ondertussen heeft hij contact met de RTS Heidelberg opgenomen met mooie geloofsgesprekken als gevolg. In dat stadium was hij bezig met een masters in geschiedenis en Latijn aan de Universiteit van Heidelberg. Redelijk snel daarna zijn zij de erediensten van de Gereformeerde Kerk Heidelberg gaan bijwonen, hebben ze les gekregen en zijn aldaar lid geworden. Inmiddels is hij – naast zijn studies aan de Universiteit van Heidelberg – niet alleen een parttime student , maar ook een van onze taaldocenten voor Latijn.

Hij raakt niet uitgepraat over het wonder dat de Heere in zijn leven heeft gedaan – van een Marxistisch ouderlijk huis naar de omhelzing van de verbondsbeloften van Christus tot de roeping om aan een gereformeerde theologische school te studeren. Sola gratia.

Een Turkse trouwerij in het Zwarte Woud

Een paar jaar geleden werd ik uitgenodigd ter bevestiging van het huwelijk van een voormalig student in een dorpje in het Zwarte Woud. Mijn vrouw, ik en twee van onze kinderen hebben de lange weg afgelegd vanuit het noorden van Duitsland naar het Zwarte Woud – ongeveer 650 km verderop. De bruidegom, een stereotiepe Beierse Duitser (vooral wanneer hij met zijn “Lederhose” aan barbecuet), in die fase bezig met zendingswerk in Berlijn; de bruid, zijn Turkse verloofde, groeide op in Duitsland. Als kind was ze door een Duitse vriendin uitgenodigd naar de kerk en zo door de Heere naar het evangelie geleid. Zij en een van haar broers zijn de enige christenen in haar hele moslimfamilie. Ik zal altijd de tekst onthouden die het bruidspaar mij gaf met het verzoek daarover te preken: 1 Petrus 5:7 (“Werp al uw bekommernissen op Hem want Hij zorgt voor jullie”). Zo zal ik ook onthouden hoe dringend hun verzoek was met het appel voor een zendingspreek – heel waarschijnlijk zou dat voor de familie van de bruid de enige keer in hun leven zijn dat ze het evangelie zouden horen…

Verbod op theologische studie

De bruidegom van dit Turkse huwelijk in het Zwarte Woud, Ds. Johannes Müller, was afkomstig van een zogenaamde Broedergemeente (Darbisten) in Beieren toen hij destijds bij ons begon te studeren. In deze Broedergemeente is een geweldige negatieve houding tegenover elke theologische studie. De redenatie hierachter is dat alle valse leraren altijd theologen zijn – dat is natuurlijk een goede waarneming. Hun reactie daarop is echter om in plaats van een focus op een goede en gedegen theologische studie – als verdediging van de waarheid van het evangelie – de theologie als zodanig en elke studie ervan af te wijzen. Toen Johannes direct na school reformatorische theologie wilde studeren, bracht dit hem in conflict met zijn eigen gemeente. De “gemeenteleiders” (kerkenraad) hebben hem uit de gemeente “verbannen”. En vandaag is hij de predikant van de Presbyteriaanse Kerk Berlijn (https://www.epkd.de/). Soli Deo gloria

Nog veel meer getuigenissen van onze theologische studenten en de wonderen van de Heere op het Europese zendingsveld zouden we kunnen vermelden. Hij laat ons elke dag opnieuw zijn verbondstrouw zien en Hij houdt ons op onze knieën. Hoe zullen zij dan Hem aanroepen in Wie zij niet geloven? En hoe zullen zij in Hem geloven van Wie zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen zonder iemand die predikt?… Zo is dan het geloof uit het gehoor en het gehoor door het Woord van God (Rom. 10:14,17)

Victor E. d’Assonville: van Zuid-Afrika naar Duitsland voor Schriftgetrouwe prediking

Victor E. d’Assonville, predikant van de Gereformeerde Kerken in Zuid-Afrika, werkt al jaren als theologisch docent in Duitsland. Zijn verhaal is een reis door tijd en continenten, geworteld in zijn diepe overtuiging om het Evangelie te verkondigen. “Duitsland is een zendingsveld,” stelt hij resoluut.

Een historische wortel

Victor’s achtergrond is nauw verweven met de geschiedenis. “Ik zeg altijd: ‘Ik ben sinds 1657 een Zuid-Afrikaner,’” lacht hij, verwijzend naar zijn Nederlandse voorouder, Van der Merwe, die rond 1657 naar de Kaap kwam. Naast Nederlandse wortels heeft hij ook Franse en Duitse voorouders, onder wie negentiende-eeuwse zendelingen. Tijdens een bezoek aan het zendingsmuseum in Hermannsburg (Duitsland) merkte zijn elfjarige zoon eens op: “Pappa, is het niet vreemd dat Europa vroeger zendelingen naar Afrika stuurde en dat nu Afrika zendelingen stuurt naar Europa?”

De weg naar Duitsland

Victor’s pad naar Duitsland begon met een beurs in 1996. “Ik studeerde vroeger aan de Potchefstroom Universiteit en wilde promoveren over de Reformatie. Mijn begeleider, professor Ludi Schulze, raadde me aan om dat in Europa te doen, waar de bronnen zijn.” Victor verhuisde met zijn gezin naar Münster, destijds een centrum voor theologische studies met vierduizend theologiestudenten en 22 theologische bibliotheken.

In 2008 kwam Victor met een zendingsopdracht naar Duitsland. Hij werd gevraagd om les te geven aan een seminarie in Hannover. Toen dat project in 2012 vastliep, zag hij het als Gods voorzienigheid dat hij kon helpen bij de oprichting van het Reformatorisch Theologisch Seminarie (RTS) in Heidelberg.

Werk aan het RTS

“Het RTS begon met een klein groepje: enkele studenten en enkele docenten. Nu, ruim tien jaar later, zien we hoe God ons werk heeft gezegend,” vertelt Victor. Inmiddels zijn vier studenten predikant geworden, waaronder Raphael Schuster in Hannover en Johannes Müller, predikant van een presbyteriaanse kerk in Berlijn.

Het RTS heeft een brede aantrekkingskracht, niet alleen in Duitsland. Studenten uit Mexico en Zuid-Korea zijn betrokken bij het programma. Heidelberg werd gekozen vanwege zijn toegankelijkheid en historische betekenis binnen de Reformatie.

Duitsland: een zendingsveld

Victor benadrukt dat Duitsland ondanks zijn christelijke geschiedenis een groot zendingsveld is. “Er is een groeiende meerderheid die zichzelf niet meer als christen beschouwt. Voor velen is christen-zijn een culturele identiteit. Maar wanneer het gaat over een persoonlijke verhouding met Christus, is er een enorme nood aan Schriftgetrouwe prediking.”

Hij ziet secularisatie als een complex fenomeen. In Oost-Duitsland heeft de atheïstische staat van de DDR volgens Victor de kerk bijna uitgeroeid: “In 1947 was 97% van de bevolking daar nog christelijk; na de val van de Muur nog maar 25%.” In West-Duitsland en de rest van Europa wijt hij het verlies van geloof deels aan welvaart.

Toekomstperspectief

Victor ziet hoopvolle ontwikkelingen. Het aantal studenten groeit, en de interesse in Gereformeerde theologie neemt toe. Hij getuigt van de trouw van God, die ondanks financiële uitdagingen het werk blijft zegenen. “We hebben altijd gezegd: al leidt dit werk maar één of twee predikanten op, dan is dat een zegen. Nu zijn het er al meer, en het werk gaat verder dan Duitsland.”

Voor Victor is het doel helder: “Het gaat om Schriftgetrouwe prediking. Dit is de kern van ons werk: het opleiden van mensen die het Evangelie kunnen verkondigen, zowel in Duitsland als wereldwijd.”

Met passie en geloof blijft Victor bouwen aan een nieuwe generatie predikanten, vastbesloten om licht te brengen in een geestelijk verduisterd Europa.