Duitsland smacht naar het evangelie
Meestal stuit je op grote verbazing als je in Nederland vermeldt dat Duitsland een zendingsveld is. Duitsland? Het land van de Hervorming? Het land van Luther en Melanchthon en Bach? In dit eerste artikel van deze serie over Europa als zendingsveld (Die Kerkblad juni 2023) wordt een aantal
statistieken gegeven om de benarde situatie van geloof en kerkzijn te illustreren in Duitsland, en het feit dat de christenen voor het eerst sinds de middeleeuwen een minderheid onder de Duitsers zijn geworden. In dit artikel wordt nu verder aan de hand van getuigenissen van sommigen van onze theologische studenten nog meer persoonlijke kleur aan de alarmerende situatie in Duitsland
toegekend.
Het Oost-Duitse, marxistische atheïsme – iets uit het verleden?
Het naïeve idee dat communisme met de val van de Berlijnse Muur in 1989 en de ineenstorting van de Sovjet Unie iets uit het verleden was, is keer op keer, zelfs tientallen jaren later, verkeerd gebleken. In de samenlevingen van Midden- en Oost-Europa wordt het steeds duidelijker dat de marxistische – uitgesproken anti-Bijbels en anti- Christus – ideologie, het christelijke geloof probeert te vervangen, en opkomende generaties beïnvloeden. Ook wij bij de RTS Heidelberg worden ermee geconfronteerd. We hebben immers al sinds onze oprichting een paar theologische studenten gehad afkomstig uit het voormalige Oost-Duitsland. Aan de hand van enkele getuigenissen van oud- en huidige studenten wordt hier iets van verteld.
“Elk geloof in een God is naïef, dwaas en dom”
In Zuid-Afrika is dit niet helemaal onbekend, maar het is wel een uitzondering als iemand gereformeerde theologie bestudeerd zonder dat hij daar als kind of jongere ooit aan blootgesteld is. Een van onze huidige studenten is echter zo iemand. Hij vertelt dat hij in een ‘atheïstisch ouderlijk huis’ is opgegroeid als resultaat van de marxistische Oost-Duitse dictatuur en diens invloed op zijn ouders. Het waren juist zijn ouders die hem van kinds af aan hebben opgevoed met de indruk dat ‘elk geloof in een of andere God… naïef, dwaas en dom” is. Toen hij als jongeman echter het meisje ontmoette met wie hij later zou trouwen, heeft zij niet alleen vanaf het begin het evangelie met hem gedeeld vanaf hun eerste ontmoeting, maar dit heeft er bij hem toe geleid dat hij de hele Schrift door ging lezen. Vooral 1 Samuël 8:7 greep hem aan, zegt hij. Er staat namelijk: Maar de Heere zij tegen Samuel: Geef gehoor aan de stem van het volk in alles wat zij tegen u zeggen; want zij hebben ú niet verworpen, maar Mij hebben zij verworpen, dat ik geen Koning over hen zou zijn. De ene stap volgde op de andere. Door zijn Geest en Woord heeft de Heere deze jongeman tot het geloof geleid, hij kon zijn ellende (zonden) erkennen en belijden, toevlucht nemen tot Christus en werd gedoopt. Samen met zijn toekomstige vrouw zijn zij lid van een evangelikale gemeente geworden en zijn ze ook getrouwd. Door zelfstudie en veel leeswerk is hij al hoe meer geïnteresseerd geraakt in de gereformeerde belijdenis. Zijn vragen over Schrift en belijdenis konden echter niet worden beantwoord. Ondertussen heeft hij contact met de RTS Heidelberg opgenomen met mooie geloofsgesprekken als gevolg. In dat stadium was hij bezig met een masters in geschiedenis en Latijn aan de Universiteit van Heidelberg. Redelijk snel daarna zijn zij de erediensten van de Gereformeerde Kerk Heidelberg gaan bijwonen, hebben ze les gekregen en zijn aldaar lid geworden. Inmiddels is hij – naast zijn studies aan de Universiteit van Heidelberg – niet alleen een parttime student , maar ook een van onze taaldocenten voor Latijn.
Hij raakt niet uitgepraat over het wonder dat de Heere in zijn leven heeft gedaan – van een Marxistisch ouderlijk huis naar de omhelzing van de verbondsbeloften van Christus tot de roeping om aan een gereformeerde theologische school te studeren. Sola gratia.
Een Turkse trouwerij in het Zwarte Woud
Een paar jaar geleden werd ik uitgenodigd ter bevestiging van het huwelijk van een voormalig student in een dorpje in het Zwarte Woud. Mijn vrouw, ik en twee van onze kinderen hebben de lange weg afgelegd vanuit het noorden van Duitsland naar het Zwarte Woud – ongeveer 650 km verderop. De bruidegom, een stereotiepe Beierse Duitser (vooral wanneer hij met zijn “Lederhose” aan barbecuet), in die fase bezig met zendingswerk in Berlijn; de bruid, zijn Turkse verloofde, groeide op in Duitsland. Als kind was ze door een Duitse vriendin uitgenodigd naar de kerk en zo door de Heere naar het evangelie geleid. Zij en een van haar broers zijn de enige christenen in haar hele moslimfamilie. Ik zal altijd de tekst onthouden die het bruidspaar mij gaf met het verzoek daarover te preken: 1 Petrus 5:7 (“Werp al uw bekommernissen op Hem want Hij zorgt voor jullie”). Zo zal ik ook onthouden hoe dringend hun verzoek was met het appel voor een zendingspreek – heel waarschijnlijk zou dat voor de familie van de bruid de enige keer in hun leven zijn dat ze het evangelie zouden horen…
Verbod op theologische studie
De bruidegom van dit Turkse huwelijk in het Zwarte Woud, Ds. Johannes Müller, was afkomstig van een zogenaamde Broedergemeente (Darbisten) in Beieren toen hij destijds bij ons begon te studeren. In deze Broedergemeente is een geweldige negatieve houding tegenover elke theologische studie. De redenatie hierachter is dat alle valse leraren altijd theologen zijn – dat is natuurlijk een goede waarneming. Hun reactie daarop is echter om in plaats van een focus op een goede en gedegen theologische studie – als verdediging van de waarheid van het evangelie – de theologie als zodanig en elke studie ervan af te wijzen. Toen Johannes direct na school reformatorische theologie wilde studeren, bracht dit hem in conflict met zijn eigen gemeente. De “gemeenteleiders” (kerkenraad) hebben hem uit de gemeente “verbannen”. En vandaag is hij de predikant van de Presbyteriaanse Kerk Berlijn (https://www.epkd.de/). Soli Deo gloria
Nog veel meer getuigenissen van onze theologische studenten en de wonderen van de Heere op het Europese zendingsveld zouden we kunnen vermelden. Hij laat ons elke dag opnieuw zijn verbondstrouw zien en Hij houdt ons op onze knieën. Hoe zullen zij dan Hem aanroepen in Wie zij niet geloven? En hoe zullen zij in Hem geloven van Wie zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen zonder iemand die predikt?… Zo is dan het geloof uit het gehoor en het gehoor door het Woord van God (Rom. 10:14,17)